Month: May 2016

Oversteek met vele gezichten

Optimistisch vertrekken we uit Engeland. Matsya volgetankt met diesel en water: we zijn er klaar voor om Frankrijk ‘links te laten liggen’ en naar Spanje te gaan! Het is voor deze reis onze eerste lange oversteek met meerdere nachten dus best spannend hoe het zal gaan.

Bij vertrek hebben we een redelijk windje uit het oosten dus we worden spoedig het kanaal uitgeblazen. Eenmaal op het open water van de Noord Atlantische Oceaan kijken we elkaar eens aan: ‘Had jij gedacht dat er zo’n zeegang zou staan?’ Beiden wat overvallen door de hoogte maar vooral de richtingen waaruit het water komt. Het lijkt erop dat we in een soort waskuip terecht zijn gekomen en we hebben windkracht 6 dus dat gaat voorlopig niet minderen. De Fransen geven aan dat de zee ‘tres agité’ is: aha.. Gelukkig worden we niet ziek en kunnen we om de beurt slapen.

Vooraf hadden we een aantal weerfrontjes op de weerkaarten gezien en het is bijzonder om er nu doorheen te varen. Als de wind iets afneemt neemt de stemming weer toe. Hoogtepunt in de vrolijkheid zijn de dolfijnen: Ze zwemmen een heel stuk mee en wij knappen er erg van op. Als zij het hier zo leuk hebben waarom zou ik het dan niet leuk hebben denk ik bij mezelf. De oceaan is opeens een stuk vriendelijker.

De tweede nacht valt de wind helemaal weg, maar de golven niet. Dus dat is motor aan en hobbelen over de golven. Intussen hebben we weer eens ondervonden wat een sterke boot Matsya is en dat ze met een brekertje of vreemd dalletje wel raad weet dus we slapen al een stuk comfortabeler. Bijzonder aan de oceaan golven is dat ze heel langzaam naderen en echt hoog lijken maar de hele boot rustig optillen en dan onder je doorrollen. Dat de boot telkens gewoon omhoog gaat moet je ervaren, wordt je ook een stuk rustiger van 😉

Tussentijds merken we dat de grote golven vanaf de oceaan kant komen en de kleine golven vanaf Frankrijk. Hierdoor wordt het water warrelig: je moet je maar overgeven aan de bewegingen, ook zijn die soms onlogisch.

Het laatste stuk is de oceaan helemaal tot rust gekomen. Het blijft motoren met windkracht 1 tot 2. Uiteindelijk wel weer met de zeilen erbij. Gekozen om naar Ría Cedeira te gaan omdat we dat met daglicht kunnen aanlopen.

Mijn opa zei vroeger voordat Sinterklaas in Nederland kwam: ‘Nu is het heel spannend want voor hem want hij zit in de golf van Biskaje’. Toen dachten wij al  ‘als dat maar goed komt dan’. Nu eens kunnen ervaren wat Sinterklaas hier elk jaar meemaakt en alleen al op dit stuk had Biskaje vele gezichten!

 

’Snug’ de kachel aan

Koud hier! De Scilly’s raden de locals ons sterk af: “Hey man too unsteady weather, too much rocks everywhere…..”. Dat betekent: achter een lekkere dikke mooring schommelend weerkaarten bestuderen om tussen de aanstormende frontjes op een goed moment Biskaye over te kunnen steken. Daar zijn slechtere plekken voor dan Falmouth! Helemaal op lange afstand zeilers ingericht; veel winkeltjes en stokoude ‘cosy’ kroegjes die allemaal de beste ale verkopen van Cornwall.
Dus met de dinghy dagelijks naar de wal. Ook dat kan avontuurlijk zijn: voor Toos omdat zij bij het overstappen helaas met telefoon en al de boot miste (11 graden watertemp!); voor mij omdat ik door Toos onder leiding van een lokale kapster (in de etalage!) geknipt ben. Alles vrij griezelig…. Gelukkig liep het goed af; Toos weer droog, dinghy met enig gedoe terug, oren nog aanwezig. Leerzaam!
Terwijl ik de eerste door het aggregaat losgetrilde lekkende koppelingetjes na een lange zoektocht in de motorkamer weer dicht kreeg maakte Toos natuurlijk stiekem snel een nieuwe vriendin op de wal. Die ziet ze voor haar jammer genoeg niet lang, denk nu morgenvroeg richting Spanje! (Maarrr: ik zie ver op de Atlantic wel weer een lelijke depressie rommelen. Als die versnelt kan het woensdag worden…… Het moet wel leuk blijven.
O ja: voor alle lezers die dat nog niet deden kijk nog even op: https://www.voordekunst.nl/projecten/4522-arcticography-1 we leven erg mee met Timmy’s en Laurie’s initiatief. Interessant voor iedereen die hen wil volgen en steunen in hun creatief stoere avontuur.

Falmouth 2 Falmouth 3 Falmouth 1

 

Needles, Fish & chips

Vanaf Brighton zeilend naar Lymington gevaren. Een stadje helemaal ingericht op zeilers inclusief een soort PC Hooftstraat met allerlei speciaalzaken. Vanaf daar met de pont over: Wight vanuit een dubbeldekker bewonderd en ons in Cowes aan de snelle, oude en ongelofelijk mooie boten vergaapt.

De daaropvolgende ochtend in alle vroegte langs de Needles gevaren aan de westkant van Wight: prachtig! Portland Bill (in de pilot beschreven als meest linke stuk van de kust) ben ik slapend langs gevaren.

Nu in Brixham: tot nu toe de beste verrassing van de Engelse kust. De grootste aanvoer van vis in Engeland, prachtige gekleurde huisjes en een zeer ontspannen sfeer. Een lokaal kroegje typeert het echte leven hier: er hangen foto’s van alle visserstrawlers in uiteenlopend weer, er wordt karaoke gezongen, de 18de verjaardag van een slungelige jongen wordt gevierd en er een verklede vrijgezel met z’n maten komt de boel op stelten zetten.

Voor de mensen die het opgegeven hebben: hier kan je (echt!) lekkere fish and chips eten. Op de kaart staat: ‘If we haven’t got your favourite fish today. It’s probably still in the sea.’ Dat klopt dus want het komt hier direct uit de vissersschepen. Dat doe je ook maar één keer want als je al die dikke Engelsen ziet denk je wel eens hoe komt dat nou. Vandaag kwam er een charterschip binnen waar ze een mevrouw al drie kwartier aan het reanimeren waren. Laten we zeggen dat die nog niet zo oud was.. Vanavond salade!

Needles Brixham 3 Brixham 2

 

Brixham 1

Op de tast

Om 4.30 uur gaat de wekker want we liggen in Dover achter een deur die anders dichtgaat wegens de eb die eraan komt. Als we om 5.15 door de haven van Dover varen vraagt het Traffic Center of we ‘comfortable with this kind of visibility’ zijn. Nou eh… Waar zijn we eigenlijk? Geen hand voor ogen te zien. Gelukkig hebben we een goede radar en AIS. We varen dus de hele dag in de soep en doen zoveel ervaring met de radar op dat we uiteindelijk een zwaan op de radar kunnen onderscheiden!
Ter voorbereiding op de evenaar oversteek hebben we vandaag de oversteek van nulmeridiaan gevierd. Nu lekker stappen in Brighton, ‘Gay Capital of England’, dus dat gaat gezellig worden!

IMG_0262  IMG_0257  IMG_0260

Engeland bereikt

Wat een geluk om zo te kunnen vertrekken! Rustige zee, heerlijke oostenwind en ook nog een zonnetje erbij: een super start van de reis! De wachtjes verliepen goed. ‘s Nachts langs de Nederlandse en Belgische kust gevaren en nieuwe windmolenparken van dichtbij bewonderd. Nog in Nederlands water hoorden we dat Douwe en Maaike van de Stayer, vergezeld  van hun vrienden in zeilboot Kite, achter ons voeren. Dat werd dus bijna een etmaal samen opvaren op een donkere zee. Twee groene toplichtjes achter ons en af en toe een gesprekje over de marifoon maakten het heel gezellig. Matsya doet het erg goed, vaart snel en licht, alleen de lasagneschaal (en de lasagne) vliegt in stukken uit de oven bij een rare golf.

Grappig is dat je dus kunt meemaken dat je in Dover aanlegt en op de steiger hoort ‘Rolf..! Toos..!’ Huh? Ah, even bijpraten over deze overtocht, biertje, gezellig… Morgen uitslapen en dan weer verder.

Prachtig Industrieterrein

We merken dat we de meeste dingen aan de boot op orde hebben gekregen. Met het betere weer ook meer het idee dat we de reis daadwerkelijk gestart zijn, ook al zijn we dan nog in Nederland. We wachten nog op een onderdeel dat uit Frankrijk komt en tot die tijd maken we ons zo nuttig mogelijk. Erg blij met de stang die door Martin (MD techniek) gemaakt en geïnstalleerd is om de bimini aan vast te zetten. Wordt nog een spannend project om te bimini te naaien maar met Maarten een ontwerp gemaakt dus een leuk vooruitzicht. Op de foto goed te zien, net als de stoomtrein die hier dagelijks langsrijdt. Daarnaast zijn Paul en Bram (A+ Rigging) geweldig om bij aan de kade te liggen: we krijgen veel gedaan en ze denken ontzettend goed mee. Voor een indruk van het prachtige industrieterrein dus ook een foto (de naam Zeldenrust komt doordat hier in de middeleeuwen de lijken werden opgeborgen).

We krijgen veel berichtjes (variërend van ‘rot eens op’ 🙂 tot ‘wanneer gaan jullie echt weg’) die gericht zijn op onze volgende bestemming. En we weten daadwerkelijk niet wanneer dat is en dat is ook oké: onze reis is begonnen!

Biministang met trein                               Prachtig industrie terrein

© 2024 Matsya

Theme by Anders NorénUp ↑

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com