Twee maanden Curaçao. Graag weer verder, maar volgende week hoog bezoek uit Bussum, dus daar gaan we nog een paar leuke dagen mee beleven.

Ondertussen roept Toos mij de laatste weken indringend dagelijks toe dat het NU tijd is om weer wat te schrijven, dus, om mijn dagelijks heerlijke eggsontbijtje niet te verspelen; daar gaan we ondanks ontbrekend helder thema dus. Het is trouwens sinds paar dagen koeler dan de 39plus (echt waar!) die we in de schaduw een paar weken dagelijks aantikten. Snoeiheet. Zelf de locals kwamen spontaan zwetend hun huisjes uit om dat nog eens aan deze factor 50 macamba uit te leggen. Niet nodig, had ie ook zelf heel duidelijk gemerkt. Je doet echt niks meer en bent tegen een uurtje of vijf van het niks doen gesloopt. Blog schrijven, onderwaterschip afkrabben, afwassen, schroefas smeren, filters cleanen, zus bellen, budget checken, vergeet het maar. Biertje ‘that’s it’. (Geen zorg voor mijn echte vrienden, alweer aan het minderen). Nu dus naast dat minderen een verplicht strak dagactiviteitenenbewegingsprogramma opgesteld. Wandelen, spieroefeningetjes en bijvoorkeur clegazeilers helpen. Medezeilers weten het: Het Klust namelijk Heerlijk op Andermans Boot! En: sinds vandaag ligt hier een jacht met de naam ‘Disaster’ dus dat komt goed.

Op Matsya viel na de werf weinig tot niets meer te doen. Ze is volgens Ivar dan ‘uit balans’ alles werkt en blijf ook werken. Gelukkig nu weer in balans….. Gisteren een lekkend koelkastpompje vervangen. Kon ik zwaar zwetend, verwensingen mompelend donker kijkend in de motorkamergrot een ochtend mijn sleutelangst te lijf. (Diagnose: probleem ontkennen, hopen op zelfreparatie, weet dat ik moet, stel uit, doe iets, maar blijf me, zelfs na de jullie overbekende enthousiaste Toosaanmoediging, ook bij ‘gelukt’ toch amateur voelen. Graag uw advies mijn beste kliniclega’s).

Upside van de hitte: slaap sinds paar maanden buiten, gewoon na tandenpoetsen plaf op de kuipbank. Niet goed voor de seks wegens twee kuipbanken, maar sowieso nog steeds veels te warm (zonder airco kunnen ze hier de kraamafdeling opdoeken) en ik word ook al weer een jaartje ouder tuurlijk. (Geen hoop kapers op de kust; er is al een verplicht opwekkend onderdeel in het activiteitenbewegingsprogramma opgesteld). Buitenslapen is top, ik plan dit vanaf hier tot Schotland!

Buitenslapen = ook hanenslapen. Ze jatten hier stevig en ik kijk nu iedere avond een aflevering Narcos (Escobars levensverhaal), dus periodiek met pa’s oude knuppeltje even rondkijken is bij mij dan snel gewoon. Het gevolg lijkt nu dat ik daardoor vooral in de nanacht heel vast doordroom. Eergisteren droomde ik dus heel duidelijk dat het hard woei en we ankerop moesten. Bij nader inzien bleek de ‘woei’ te bestaan uit een vleermuisje wat ontdekt had dat er binnen bananen lagen en al etend in het stikkedonker vlak over mijn hoofd naar binnen vloog, een stukje at, naar buiten vloog, spijt kreeg en opnieuw op de banaan afdook. Komt nu nachtelijks langs en helpt bij het bestrijden van vliegend ongedierte! Bovendien hebben we sinds een weekje Gekkopeutertje, vermoedelijk via de bijboot als verstekeling aan boord gekomen. Helaas nog zo klein dat we hem alleen nog maar per ongeluk zien en erg op moeten passen waar we lopen, maar we hebben hem als huisdier heel graag gezellig aan boord en willen hem graag IJsselmeermuggen laten proeven. Ondertussen eet hij kruipend ongedierte laten we kruimels liggen en stofzuigen met zorg en leesbril!

Spaanse water, november 2017