Het water is onvoorstelbaar mooi, de boten zijn onvoorstelbaar prachtig. We liggen in St Barths. We horen ‘tjop, tjop, tjop’: de helicopter die bij de buurman landt. Zelfs op Antigua hebben we dit nog niet gezien! Abramovitsj met zijn Eclipse 2 vernieuwt ter plekke mijn begrip van het concept rijkdom.

We dinghydriften rondom het enorme gevaarte. Ik verwacht dat een van de 60 personeelsleden zich snel naar buiten zal spoeden om ons op afstand te houden maar we worden getolereerd. We zijn ons zo aan het vergapen dat we de Palmira (een erg groot zeiljacht) geheel over het hoofd zien. Gelukkig zien zij ons wel en passeren ons lachend: de bemanning van de Palmira ziet er ontzettend de lol van in.

Omdat we vijf dagen naast Abramovitsj liggen merk ik dat het dagelijks wat met me doet om hem als buurman te hebben. Eclipse 2 is zo indrukwekkend en Abramovitsj zo rijk dat ik de behoefte krijg om te melden dat ik naast hem lig. We hebben hiervoor talloze boten gezien die misschien wel veel mooier, authentieker of beroemder waren; waarom meld ik dat dan niet en nu dan wel? Eclipse is het duurste jacht dat ooit gemaakt is, het lijkt net of er een beetje van zijn rijkdom op me afstraalt.

Er hangt een mysterieuze sfeer van mogelijkheden om hem heen. Echt waar: je vraagt je binnen no time af wat je met zoveel geld zou doen. De vraag ‘wat zou je doen met een miljoen’ verandert namelijk in ‘wat zou je doen met 13 miljard’. Dat gaat mijn voorstellingsvermogen iets te boven. Telkens als ik weer naar de Eclipse 2 kijk blijft het me bezighouden. Ik ontdek dat ik in de ochtend andere dingen met 13 miljard doen zou doen dan in de avond. Ik heb ook miljardairsideeën ontwikkeld over verjaardagen vieren, activiteiten als het regent en kleding aanschaffen (kortom: alles wat ik meemaak wordt tijdelijk door de miljardairsbril waargenomen).
Interessant dat ik mijn eigen wensen en dromen er probleemloos op projecteer en me doorlopend afvraag: ‘wat zit hij nou op z’n boot te doen?’ Is ie in z’n sportzaal bezig, in welk zwembad ligt ie of zit hij in een van de geheime ruimtes die er ongetwijfeld zijn? En wat zijn de jonge bemanningsleden met z’n zestigen aan het doen als hij er niet is?
Ook vraag ik me af wat voor ellende het geeft: Lasers flitsen terug naar fototoestellen van paparazzi’s. Kogelvrij glas beschermt hem tegen linke types. Raketafweergeschut (volgens Wikipedia) zal zich waarschijnlijk richten op dinghydriftende Nederlanders en nieuwsgierigen. Dit hebben we gelukkig (nog) niet in actie gezien. Op St Maarten staat z’n Boeing. Vandaar dus de helicopter: de Boeing kan niet kan landen op St Barths.

Wat me onderweg vaker opvalt is hoeveel bezit mensen hebben zonder het te gebruiken. We vangen slechts een glimp op van de extremiteiten. Ik besef me dat ieder er op z’n eigen manier mee om gaat. Toch zijn de verschillen schrijnend. Ik zou soms graag een paar mensen op een leegstaand superjacht willen laten werken of als anti kraak inzetten in een mooi landhuis. Dat zijn dus mijn gedachten uit de kuip kijkend naar de buurman.