Toos Stegers – Page 2

Bemanning compleet! Work in progress

8 January 2017 / Toos Stegers / 0 Comments

Eergisteren is Jos aangekomen, onze vriend die met ons mee gaat varen naar de Kaapverdische eilanden en Suriname. Hij is absoluut een verrijking van de crew: kan geweldig koken, heeft een humor en kijkt met nieuwe ogen naar de omgeving en onze reis. Bovendien kunnen we beiden erg goed met hem opschieten (wat zeker nog vruchten af gaat werpen met de wachtjes).

Bij het aan boord stappen werd onmiddellijk actie ondernomen op het vergelijken van de verschillende zuurdesems. Jos gaf in april zuurdesem aan Rolf, dat bij ons in de tussentijd natuurlijk een geheel eigen leven is gaan leiden. Nu heeft zijn eigen (originele) versie meegesmokkeld in zijn handbagage dus zeer interessant om te bestuderen. Conclusie van de broodmeesters: ruikt anders, ziet er totaal anders uit en proeft hetzelfde! Superluxe om twee bakkers aan boord te hebben!

In de tussentijd komt ons inburgeringsprogramma Las Palmas en het gewenning aan de zuid Europese mentaliteit (mañana) goed van pas omdat we nog steeds wachten op de nieuwe accu’s. Als je hieraan nog niet begonnen bent dan leer je het dus onderweg vanzelf. De context: Vanaf 1 december zijn we de accu’s aan het testen en geprobeerd om die dingen weer tot leven te wekken. Op 14 december zijn ze officieel ter ziele verklaard en hebben we nieuwe besteld. Aanstaande 11 januari worden ze opgestuurd uit Italië… Dan moeten ze nog aankomen, door de douane, geïnstalleerd en getest. Kortom: uitstekende oefening tot geduld en het toepassen van ‘genieten van de weg ernaar toe’. En soms als de volgende boot in een mooi weergat vertrekt even slikken.

Gelukkig hebben we de afgelopen weken bezoek gehad van vrienden, collega’s en klanten (dat loopt bij ons vrolijk door elkaar). Apart hierbij is dat de boot hetzelfde is en de mensen ook alleen de omgeving totaal anders. Bijzondere ervaring.

En: heerlijk de tijd om het eiland te verkennen, vrienden in de haven te helpen, lokale gebruiken te omarmen en te fietsen op racefiets, gaat lekker hard (vooral met de wind mee en naar beneden) 😉

broodmeesters-in-actie gran-canaria eiland-verkennen

Lanzarotes Community

24 November 2016 / Toos Stegers / 0 Comments

Lanzarote is een vulkanisch eiland, we wanen ons hier soms op de maan. Volkomen anders dan het afwisselende Madeira maar erg indrukwekkend. Het waait veel, regent weinig en toch krijgen ze het voor elkaar om hier iets te laten groeien.. Eiland is dus snel bekeken maar in de haven des te meer loos:

We waren de eerste dagen gedwongen om veel op de haven te zijn wegens (ja,ja) weer een reparatie. Dit keer vooral een uitdaging vanwege de plek: in de mast! Daar kan je zeg maar ‘niet echt lekker bij’. (Bij het plaatsen van de mast is blijkbaar de leiding niet goed aangedraaid).

Gelukkig vonden we in de haven een praktische en meedenkende man in Clive. Hij kwam met goede ideeën waardoor we met veel doorzettingsvermogen het onmogelijke voor elkaar kregen: een hydraulische leiding door een erg klein gaatje heentrekken. Daarnaast had hij goede contacten met een hydrauliekman die binnen no time het ringetje dat we nodig hadden op de leiding kon persen.

Restte ons om de hydraulische olie van het dek af te schrobben, binnen de boot goed schoon te maken en vooral onszelf want we hadden het letterlijk voor elkaar gekregen om een hydraulische oliedouche te nemen 😉

Dat gedaan hebbende kwamen de andere contacten goed op gang:

we hebben visles gehad van de professionele vissers die naast ons lagen vanaf hun imposante boot genaamd ‘Oh, my God’
de zeilmaker die naast ons aan het werk was heeft ons in contact gebracht met Elisio die onze naaimachine gemaakt heeft
met de buren van boot ‘Rebel’ hebben we een uitwisseling gedaan van goede sites, boeken en Facebook groepen
met de buren van ‘Bonnefooi’ hebben we praktische zeiloplossingen doorgesproken en series uitgewisseld
zelfs onze Carl, Oostenrijker om de hoek, kon ik helpen met een aantal ideeën om berichten via de satelliet telefoon binnen te krijgen!

Kortom: We hebben geen van de aangekondigde en beruchte vertragingen ondervonden waar men op de Canarische eilanden over rept. Hulde aan de Marina en de Lanzarote Community!

maan-2 maan-1 maan-3 maan-5 oh-my-god

leiding

Vakantie binnen de reis

6 November 2016 / Toos Stegers / 0 Comments

Morgen is het zover: we laten Madeira achter ons en gaan naar de Canarische eilanden. Het is goed om weer verder te gaan want we zijn tenslotte aan het reizen. We hebben Madeira in ons hart gesloten en het hier ervaren als een vakantie binnen de reis.

Wat maakte het zo goed? In een Pinda over het eiland crossen, adembenemend mooie wandelingen, conditie op peil brengen, bijslapen en ontmoetingen met interessante locals en zeilers. Het dagelijkse genot van een vrolijk en behulpzaam team in de haven van Quinta do Lorde. De lijst van grote en kleine reparaties die we met Siep konden afvinken. Het mag hier dan bekend staan als bejaardeneiland, er zitten wandelingen tussen waar je met gevaar voor vallende rotsen en glibberige steile paadjes behoorlijk aan het sporten bent… Kortom: de balans tussen ontspannen in inspannen was hier top.

Daarnaast nog een persoonlijke missie voltooid want Rolfs vader had het vaak over Madeira, (voornamelijk ingegeven door het liedje ‘Een glaasje Madeira my dear’) maar hij is hier nooit geweest. Des te meer een reden voor ons om het eiland op ons gemak te verkennen. Hij had het hier zeker geweldig gevonden en we hebben natuurlijk in stijl een glaasje Madeira op hem gedronken.

Morgen naar Lanzarote!

wandeling-10 wandeling-9

wandeling-6 uitzicht-funchal

quinta-do-lorde kapper-op-de-steiger

een-glaasje-madeira wandeling-3

wandeling-7 wandeling-5

Verdrietig en trots

29 September 2016 / Toos Stegers / 0 Comments

Eerder schreef ik over mijn vader en dat ik naar Nederland ging omdat hij zo ziek was. Op 26 augustus ging ik voor de tweede keer naar hem toe om twee weken met hem door te brengen.

De eerste avond had hij het zo benauwd dat ik hem de volgende dag naar het ziekenhuis bracht. Voor de derde keer in korte tijd had hij veel vocht achter zijn longen en ze sloten daarvoor opnieuw een drain aan. Hij was in zo’n slechte conditie dat hij moest blijven en vrij snel bleek dat hij fysiek niet in staat was om de geplande chemotherapie en bestraling te ondergaan. Mentaal schakelde hij echter keer op keer naar aanleiding van slecht nieuws, bewonderingswaardig, en hij was er in dat opzicht net zoveel voor ons als wij voor hem. Hij regelde vanuit zijn bed een ziekenzalving en gaf heel duidelijk te kennen wat hij wel en niet wilde. Dat maakte dat we er optimaal gehoor aan konden geven en we voor hem en voor ons belangrijke dingen konden bespreken.

Op een gegeven moment gaf hij aan dat hij niet meer alleen wilde zijn en toen begon een heel bijzondere tijd van waken en beetje bij beetje afscheid nemen. Steeds was hij heel helder en laadde zich op voor gesprekken die hij wilde voeren, iets die hij wilde zeggen of doen. We zagen dat hij ondanks zijn sterke wil om te leven in staat was om, hoe moeilijk ook, zich neer te leggen bij de situatie zoals die was. Steven en ik waren erbij toen hij op 2 september overleed, ongelofelijk moeilijk maar ook mooi omdat hij in de aanloop hierheen zo sterk was en we er zo voor hem konden zijn.

Het afscheid was indrukwekkend en zoals m’n vader het zelf ook prachtig had gevonden. Om er van alle emoties een paar uit te lichten: ik ben heel dankbaar voor alle steun die we hebben gekregen, ook heel verdrietig omdat ik hem vreselijk zal missen en tegelijkertijd zo trots op hem en hoe hij zijn leven heeft geleefd. Kan me geen betere vader wensen! Aan alle mooie herinneringen zal ik de rest van m’n leven veel hebben. Rolf en ik proberen de draad van de reis weer op te pakken.

pappa-zwaait

Terug in Porto

12 August 2016 / Toos Stegers / 0 Comments

Vanuit de kuip in Porto blik ik terug op de afgelopen weken. Het was een emotionele tijd waarin veel me onwerkelijk voorkwam. Om zo snel op reis met zo’n verdrietige reden naar Nederland te vliegen had niemand bedacht.

Vreemd genoeg overheerst toch dankbaarheid: Dankbaar dat ik zo’n goede relatie met m’n vader heb en ernaar toe gegaan ben. Dankbaar dat ik er voor hem kon zijn toen het echt nodig was. Dat ik tussendoor een reis naar Hong Kong kon maken met m’n kleine broertje om hem naar z’n moeder te brengen. Dat zij nu weer in Nederland zijn en bij m’n vader kunnen zijn. Dat ik heb gemerkt hoeveel vrienden en familie voor je kunnen betekenen als je het lastig hebt. Dat ik een grote broer heb waar ik ongelofelijk mee kan teamen. En natuurlijk dat ik Rolf heb die me de ruimte geeft om te doen wat ik moet doen en we allebei blij zijn om weer bij elkaar te zijn.

Omdat m’n vader heel erg ziek is zal ik zeker nog een keer naar Nederland komen. Voor dat vooruitzicht ben ik ook dankbaar want samen tijd doorbrengen is iets heel bijzonders wat ik extra koester en iedereen gun.

Onverwachts naar Nederland

24 July 2016 / Toos Stegers / 0 Comments

Het is wellicht opgevallen dat we langer dan normaal niets geschreven hebben op de website of Facebook. Met Rolf en mij gaat alles goed maar m’n vader is erg ziek. Daarom heb ik besloten om naar Nederland te komen en tenminste de komende week voor hem te zorgen en tot steun te zijn. (Zijn vrouw Joyce zit in China omdat ze haar visum moet afwachten). We hopen op korte termijn duidelijkheid te krijgen over wat er aan de hand is. Ik ben dus in Nederland maar ook weer niet want ik wil in deze periode al mijn aandacht op m’n vader richten. We willen dit laten weten zodat duidelijk is waarom we langer op dezelfde plek liggen en ook waarom het wat stiller was op de website de laatste tijd. Rolf past vooralsnog in Porto op de boot. Het is een onverwachtse onderbreking en het grijpt me erg aan maar het is fijn om dit te kunnen doen. Zodra we verder gaan reizen zal ik weer bloggen (en vloggen).

Sportief Vigo

12 July 2016 / Toos Stegers / 0 Comments

Vigo is een mooie stad. Heel veel architectuur en gek genoeg ook heel veel vervallen panden, groot of klein dat maakt niet uit. We genieten volop van de haven. Tot onze grote vreugde wordt er een podium opgebouwd waar een spectaculair evenement plaatsvindt: het extreme street stunt festival!

Genieten dus van prachtige mannen die een conditie hebben (en bijbehorend lichaam) waar je enthousiast van wordt! De nieuwste trend is op een elastisch koord springen en salto’s maken. Ze doen net of het een gewone trampoline is.. Daarnaast springen ze van hoge podia en slingeren aan rekstokken dat het een lieve lust is. De kleintjes oefenen op matten en vrouwen geven streetdance workshops.

Gelukkig heeft deze haven een sportschool met sauna, turks stoombad zwembad. Normaal doen we elke dag onze eigen oefeningen om een beetje fit te blijven aan boord maar zwaar geïnspireerd door onze omgeving staan we nu dagelijks te zweten in de sportschool. Daar staat bovendien de tv ingeschakeld op de atletiek wedstrijden én de marathon dus Amsterdam is goed in beeld in Spanje!

Natuurlijk doen we er hierdoor nog een extra ‘tandje erbij’ maar… Rolf is nu snotverkouden van de airco in de sportschool en ik heb last van m’n rug wegens overbelasting..! Zo zie je maar dat het jaren hard trainen is voordat je topprestaties op een podium kunt neerzetten 😉

Nu dus bijkomen op een laatste bestemming in Spanje en dan naar Portugal!

Vigo (2)

Ría de Arousa

20 June 2016 / Toos Stegers / 0 Comments

Met prachtig zeilweer naar Ría de Arousa gevaren: windkracht 5/6, veel zon, weinig golven: zoals zeilen bedoeld is! We zigzaggen tussen de viskwekerijen door en vinden een mooi plekje langs een van de vele strandjes die deze Ria rijk is.

Zowel Rolf als ik hebben wat ‘last’ van de hoeveelheid tijd die we hebben. Het maakt niet zoveel uit of je iets vandaag of morgen doet. Wanneer is je dag nou goed? Als je iets af hebt? Genoten hebt? Wat voor nuttige bijdrages leveren we nu?

Mijmerend in m’n zitzak op het voordek word ik ineens verrast door Rolf die opspringt, in de dinghy springt, het motortje start en hard tegen Matsya begint aan te varen. Hij roept ‘kijk naar de ketting!’ Ik snap niks van alle opwinding.

Ik zie dat Rolf Matsya draait door er met de bijboot tegen aan te varen. En… volgens mij gaat het best goed met de ketting. Rolf stapt na de volledige draai opgelucht aan boord en legt uit dat we te maken hadden met een zeldzame situatie: de wind draait ineens 180 graden en je vaart daardoor over je anker heen. (Met het risico op ankerketting om de kiel, schroef of het roer bijvoorbeeld).

Dus net als je diep in gedachten verzonken bent is er opeens iets wat je aandacht nodig heeft! Dat maakt het afwisselend en spannend tijdens de nodige filosofische overpeinzingen.

We proosten op langzaam draaiende winden en dat we op avontuur zijn.

Arousa ankerplek Zeilend met windkracht 1

Spannende paar honderd meter…

13 June 2016 / Toos Stegers / 0 Comments

De Spaanse Ria’s hebben allemaal hun eigen karakter en sfeer. Voordeel bij allemaal is dat je zo vanuit de oceaan naar binnen schiet en kan heerlijk ankeren: op zoek naar je privé strandje voor een barbecue!

Na het maken van onze bimini zijn we natuurlijk helemaal klaar voor alle zon die het zuiden van Europa ons te bieden heeft. Het zal wel het lot zijn maar na A Coruña hebben we ontdekt dat het vooral een perfect zeiltje is om regenwater op te vangen!

Na een nacht in de Ría de Muros wéten we wel dat er prachtige bergen om ons heen zijn maar zien we ze niet want ze zijn in nevelen gehuld. Daarnaast miezert het pijpestelen: gek genoeg wordt je er uiteindelijk natter van dan een harde Nederlandse bui! Omdat we het plaatsje Muros ontzettend charmant vinden schuiven we een paar honderd meter op naar de haven. Fluitje van een cent, zou je zeggen.. Als we het anker ophalen blijkt er echter een enorme vislijn met heel veel haken in de ankerketting verstrikt te zitten! Dat is dus snijden geblazen. De duikmessen komen goed van pas terwijl we nauwlettend in de gaten houden dat we de wal niet opgeblazen worden. Gelukkig krijgen we de vislijn eraf en halen het anker met ongelofelijk vieze drek binnen. In de haven laten we het anker rustig nog eens zakken om alle modder, krabbetjes, plastic en haakjes er goed af te spoelen. Zo simpel hoeft het dus niet te zijn om een paar honderd meter te varen concluderen we twee uur later. Daarna genieten we van een regenachtige zondagmiddagborrel in het besef dat die er uiteindelijk steeds minder zullen zijn.

Dus de komende dagen geen barbecues maar lekker genieten van de luxe van een haven: een wasmachine, stroom, water en WiFi!

Dinghy wordt het ding

1 June 2016 / Toos Stegers / 0 Comments

Als je voor anker ligt is het zo fijn dat je een betrouwbare dinghy hebt: eentje die lekker start, hard kan en je goed op een strandje kunt trekken. Eentje zoals wij hebben dus!

Sinds het dinghy avontuur in Falmouth waarbij ik overboord ging hebben we de procedure enigszins aangescherpt. Zo varen we nu altijd met het dodemanskoordje om onze pols of enkel en maken we haar met twee lijnen aan Matsya vast.

Op de vroege ochtend in Ría de Cedeira liggen we lekker in bed te schommelen wegens een stevig windje. Ineens wordt er hard op de boot gemept en opgewonden Spaans geschreeuwd. We hebben vanwege de korte tijd in Spanje geen idee waar het over gaat maar haasten ons naar buiten. Daar vaart ene Tom met onze dinghy. Hè, hoe kan dat nou? De lijnen waarmee we haar vastgemaakt hadden zitten nog aan Matsya vast. We lopen ernaar toe en ja hoor: aan het eind van de lijnen treffen we alleen het handvat van de dinghy aan.

Met het weinige Spaans dat we beheersen begrijpen we dat Tom op het strand een dinghy zag, zich naar zijn boot gespoed heeft en langs de boten op zoek is gegaan naar de eigenaar. Wat een held. Zo lig je niets vermoedend in bed terwijl een betrokken Spaanse visser zich inspant voor jouw bijboot… Hij wil er niet eens iets voor hebben maar we geven hem natuurlijk een passende beloning.

Waarschijnlijk is Matsya door de harde wind gaan slingeren en heeft de dinghy zich om een boeitje heen gewerkt. Als Matsya dan terugslingert komt er zoveel kracht op dat een handvat kan afbreken. De àllernieuwste procedure is dus ook dat we de dinghy op twee punten vastknopen en voortaan aan de zijkant van Matsya leggen in plaats van de achterkant. Ja, we leren het wel 😉 enne viva España!

Dinghy

Matsya

Author: Toos Stegers (page 2 of 3)