Category: Curaçao

Gekkopeutertje en andere inkijkjes

Twee maanden Curaçao. Graag weer verder, maar volgende week hoog bezoek uit Bussum, dus daar gaan we nog een paar leuke dagen mee beleven.

Ondertussen roept Toos mij de laatste weken indringend dagelijks toe dat het NU tijd is om weer wat te schrijven, dus, om mijn dagelijks heerlijke eggsontbijtje niet te verspelen; daar gaan we ondanks ontbrekend helder thema dus. Het is trouwens sinds paar dagen koeler dan de 39plus (echt waar!) die we in de schaduw een paar weken dagelijks aantikten. Snoeiheet. Zelf de locals kwamen spontaan zwetend hun huisjes uit om dat nog eens aan deze factor 50 macamba uit te leggen. Niet nodig, had ie ook zelf heel duidelijk gemerkt. Je doet echt niks meer en bent tegen een uurtje of vijf van het niks doen gesloopt. Blog schrijven, onderwaterschip afkrabben, afwassen, schroefas smeren, filters cleanen, zus bellen, budget checken, vergeet het maar. Biertje ‘that’s it’. (Geen zorg voor mijn echte vrienden, alweer aan het minderen). Nu dus naast dat minderen een verplicht strak dagactiviteitenenbewegingsprogramma opgesteld. Wandelen, spieroefeningetjes en bijvoorkeur clegazeilers helpen. Medezeilers weten het: Het Klust namelijk Heerlijk op Andermans Boot! En: sinds vandaag ligt hier een jacht met de naam ‘Disaster’ dus dat komt goed.

Op Matsya viel na de werf weinig tot niets meer te doen. Ze is volgens Ivar dan ‘uit balans’ alles werkt en blijf ook werken. Gelukkig nu weer in balans….. Gisteren een lekkend koelkastpompje vervangen. Kon ik zwaar zwetend, verwensingen mompelend donker kijkend in de motorkamergrot een ochtend mijn sleutelangst te lijf. (Diagnose: probleem ontkennen, hopen op zelfreparatie, weet dat ik moet, stel uit, doe iets, maar blijf me, zelfs na de jullie overbekende enthousiaste Toosaanmoediging, ook bij ‘gelukt’ toch amateur voelen. Graag uw advies mijn beste kliniclega’s).

Upside van de hitte: slaap sinds paar maanden buiten, gewoon na tandenpoetsen plaf op de kuipbank. Niet goed voor de seks wegens twee kuipbanken, maar sowieso nog steeds veels te warm (zonder airco kunnen ze hier de kraamafdeling opdoeken) en ik word ook al weer een jaartje ouder tuurlijk. (Geen hoop kapers op de kust; er is al een verplicht opwekkend onderdeel in het activiteitenbewegingsprogramma opgesteld). Buitenslapen is top, ik plan dit vanaf hier tot Schotland!

Buitenslapen = ook hanenslapen. Ze jatten hier stevig en ik kijk nu iedere avond een aflevering Narcos (Escobars levensverhaal), dus periodiek met pa’s oude knuppeltje even rondkijken is bij mij dan snel gewoon. Het gevolg lijkt nu dat ik daardoor vooral in de nanacht heel vast doordroom. Eergisteren droomde ik dus heel duidelijk dat het hard woei en we ankerop moesten. Bij nader inzien bleek de ‘woei’ te bestaan uit een vleermuisje wat ontdekt had dat er binnen bananen lagen en al etend in het stikkedonker vlak over mijn hoofd naar binnen vloog, een stukje at, naar buiten vloog, spijt kreeg en opnieuw op de banaan afdook. Komt nu nachtelijks langs en helpt bij het bestrijden van vliegend ongedierte! Bovendien hebben we sinds een weekje Gekkopeutertje, vermoedelijk via de bijboot als verstekeling aan boord gekomen. Helaas nog zo klein dat we hem alleen nog maar per ongeluk zien en erg op moeten passen waar we lopen, maar we hebben hem als huisdier heel graag gezellig aan boord en willen hem graag IJsselmeermuggen laten proeven. Ondertussen eet hij kruipend ongedierte laten we kruimels liggen en stofzuigen met zorg en leesbril!

Spaanse water, november 2017

Dinghy

In de nabije verte blèren twee machtige US 8-cilinders aan. We liggen langs de provinciale vaargeul waar de locals bij licht en donker liefst met minstens 800 pk achter hun monsters langsrazen. Daartussendoor pruttelen onze clega-ankeraars met hun 2 PKrubbertjes. Zie het als gezellig op de Solex tussen de BMW’s, Mercedessen en Lambo’s op de autobaan tussen Frankfurt en Keulen. Ander concept. Moedige helden!

Deze waarneming zet mij aan tot een mijmering over het concept; de dinghy, de rubberboot, onze dienstfiets, stadsauto, het winkel- en vrachtwagentje waarmee wij de
dagelijkse dingen doen. Zonder is deze wereldreis onmogelijk. Na de beste stuurautomaat absoluut de belangrijkste aanschaf.

In Nederland leeft over ‘de ideale dinghy’ een heel ander beeld dan je hier gaandeweg ontwikkeld. We starten met licht, liefst opvouwbaar (dus zachte bodem) en 4 takt, stil, schoon motortje (elektrisch!). Zoiets schaffen we dus aan en hangen we daarna heel netjes, blinkendschoon aan voor diefstal goed bereikbare davids achterop de boot. Alles
milieutechnisch geheel verantwoord, klaar voor de toekomst en zoals het hoort op Loosdrecht.

Wat zijn de gevolgen van deze verantwoorde aanschaf hier, op het Spaanse water waar je dagelijks behoorlijke afstanden vaart, waar het doorgaans 20/28 knopen (BF 5/6) waait, waar de locals geroutineerd vriendelijk zwaaiend alles verwoestende hekgolven trekken en waar het daglicht vlak na zes uur ‘s avonds met een soort knop uitgaat?
Een inkijkje: (1) de aangeschafte eitjes, koekjes, kaas, toiletpapier, stadkleding en kleine kinderen met hun puzzels worden doornat (en zout). (2) bij een snelle ministorm kom je vanaf het piratennest (gebruikelijke zeilershangout met goedkoop bier) niet meer tegen wind en golven in en moet je machteloos toezien hoe je boothuis langzaam van het anker gaat en de buurman er tegenop krabt. (3) je zit per dag bij vier ‘normale’ overtochten (2x heen en weer) ongeveer een uur in de klereherrie van een op vol vermogen
draaiende jengelmug naast je oor. (4, de belangrijkste) je vaart met je Solex op een autobahn, waar ze ook in het stikkedonker en met een biertje op het Gas Er Vol Op Houden. Ook Zonder Lampje.

Ziedaar een Nederlandse Natte Sitting Duck met 2PK; Wil je niet.

Meer ervaren waterwoners lossen dit probleem na deze ervaring vooral met ‘mucho’ PK’s (15 pk enduro niet voor niks meest gepikte motortje in de carieb) en een zwaarder bootje op. Voordelen: boeg hoger in combi met planeren op een harde bodem betekent droge koekjes en zoet kind (lacht ook harder); veeeeel korter varen met minder herrie en op termijn betere oren; snelle & veilige autobahnoversteken met minder potentieel bloedverlies, op tijd bij je bootje zijn als het mis dreigt te gaan dus minder stress en in de toekomst lagere verzekeringspremie. Jullie voelen ’m al aankomen: StevigeTweeTaktmetHarde Bodem! Licht, sterk, snel, onverwoestbaar maar desondanks met hamer en schroevendraaier te repareren.

Maar het milieu dan? Brandstof verbruik? Tsja…. Een klein in deze baai uitgevoerd onderzoekje (n=4) suggereert dat deze echt belangrijke aspecten in dit drijvende dorpje niet opwegen tegen de hierboven genoemde voordelen (bloedverlies niet meegenomen) en dat men de indruk heeft dat 4×3 minuten 2 takt brandstofverbruik tot minder uitputting van onze fossiele voorraden en herrie leiden dan 4×20 minuten 4 takt. Bam. Ik hoop dat ze het meenemen in de kabinetsformatie.

Curaçao, september 2017

© 2024 Matsya

Theme by Anders NorénUp ↑

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com