Category: Familie

Verdrietig en trots

Eerder schreef ik over mijn vader en dat ik naar Nederland ging omdat hij zo ziek was. Op 26 augustus ging ik voor de tweede keer naar hem toe om twee weken met hem door te brengen.

De eerste avond had hij het zo benauwd dat ik hem de volgende dag naar het ziekenhuis bracht. Voor de derde keer in korte tijd had hij veel vocht achter zijn longen en ze sloten daarvoor opnieuw een drain aan. Hij was in zo’n slechte conditie dat hij moest blijven en vrij snel bleek dat hij fysiek niet in staat was om de geplande chemotherapie en bestraling te ondergaan. Mentaal schakelde hij echter keer op keer naar aanleiding van slecht nieuws, bewonderingswaardig, en hij was er in dat opzicht net zoveel voor ons als wij voor hem. Hij regelde vanuit zijn bed een ziekenzalving en gaf heel duidelijk te kennen wat hij wel en niet wilde. Dat maakte dat we er optimaal gehoor aan konden geven en we voor hem en voor ons belangrijke dingen konden bespreken.

Op een gegeven moment gaf hij aan dat hij niet meer alleen wilde zijn en toen begon een heel bijzondere tijd van waken en beetje bij beetje afscheid nemen. Steeds was hij heel helder en laadde zich op voor gesprekken die hij wilde voeren, iets die hij wilde zeggen of doen. We zagen dat hij ondanks zijn sterke wil om te leven in staat was om, hoe moeilijk ook, zich neer te leggen bij de situatie zoals die was. Steven en ik waren erbij toen hij op 2 september overleed, ongelofelijk moeilijk maar ook mooi omdat hij in de aanloop hierheen zo sterk was en we er zo voor hem konden zijn.

Het afscheid was indrukwekkend en zoals m’n vader het zelf ook prachtig had gevonden. Om er van alle emoties een paar uit te lichten: ik ben heel dankbaar voor alle steun die we hebben gekregen, ook heel verdrietig omdat ik hem vreselijk zal missen en tegelijkertijd zo trots op hem en hoe hij zijn leven heeft geleefd. Kan me geen betere vader wensen!  Aan alle mooie herinneringen zal ik de rest van m’n leven veel hebben. Rolf en ik proberen de draad van de reis weer op te pakken.

pappa-zwaait

Terug in Porto

Vanuit de kuip in Porto blik ik terug op de afgelopen weken. Het was een emotionele tijd waarin veel me onwerkelijk voorkwam. Om zo snel op reis met zo’n verdrietige reden naar Nederland te vliegen had niemand bedacht.

Vreemd genoeg overheerst toch dankbaarheid: Dankbaar dat ik zo’n goede relatie met m’n vader heb en ernaar toe gegaan ben. Dankbaar dat ik er voor hem kon zijn toen het echt nodig was. Dat ik tussendoor een reis naar Hong Kong kon maken met m’n kleine broertje om hem naar z’n moeder te brengen. Dat zij nu weer in Nederland zijn en bij m’n vader kunnen zijn. Dat ik heb gemerkt hoeveel vrienden en familie voor je kunnen betekenen als je het lastig hebt. Dat ik een grote broer heb waar ik ongelofelijk mee kan teamen. En natuurlijk dat ik Rolf heb die me de ruimte geeft om te doen wat ik moet doen en we allebei blij zijn om weer bij elkaar te zijn.

Omdat m’n vader heel erg ziek is zal ik zeker nog een keer naar Nederland komen. Voor dat vooruitzicht ben ik ook dankbaar want samen tijd doorbrengen is iets heel bijzonders wat ik extra koester en iedereen gun.

Onverwachts naar Nederland

Het is wellicht opgevallen dat we langer dan normaal niets geschreven hebben op de website of Facebook. Met Rolf en mij gaat alles goed maar m’n vader is erg ziek. Daarom heb ik besloten om naar Nederland te komen en tenminste de komende week voor hem te zorgen en tot steun te zijn. (Zijn vrouw Joyce zit in China omdat ze haar visum moet afwachten). We hopen op korte termijn duidelijkheid te krijgen over wat er aan de hand is. Ik ben dus in Nederland maar ook weer niet want ik wil in deze periode al mijn aandacht op m’n vader richten. We willen dit laten weten zodat duidelijk is waarom we langer op dezelfde plek liggen en ook waarom het wat stiller was op de website de laatste tijd. Rolf past vooralsnog in Porto op de boot. Het is een onverwachtse onderbreking en het grijpt me erg aan maar het is fijn om dit te kunnen doen. Zodra we verder gaan reizen zal ik weer bloggen (en vloggen).

© 2024 Matsya

Theme by Anders NorénUp ↑

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com