Morgen is het zover: we laten Madeira achter ons en gaan naar de Canarische eilanden. Het is goed om weer verder te gaan want we zijn tenslotte aan het reizen. We hebben Madeira in ons hart gesloten en het hier ervaren als een vakantie binnen de reis.
Wat maakte het zo goed? In een Pinda over het eiland crossen, adembenemend mooie wandelingen, conditie op peil brengen, bijslapen en ontmoetingen met interessante locals en zeilers. Het dagelijkse genot van een vrolijk en behulpzaam team in de haven van Quinta do Lorde. De lijst van grote en kleine reparaties die we met Siep konden afvinken. Het mag hier dan bekend staan als bejaardeneiland, er zitten wandelingen tussen waar je met gevaar voor vallende rotsen en glibberige steile paadjes behoorlijk aan het sporten bent… Kortom: de balans tussen ontspannen in inspannen was hier top.
Daarnaast nog een persoonlijke missie voltooid want Rolfs vader had het vaak over Madeira, (voornamelijk ingegeven door het liedje ‘Een glaasje Madeira my dear’) maar hij is hier nooit geweest. Des te meer een reden voor ons om het eiland op ons gemak te verkennen. Hij had het hier zeker geweldig gevonden en we hebben natuurlijk in stijl een glaasje Madeira op hem gedronken.
Morgen naar Lanzarote!