‘De Carieb’ na een soepele snelle stroom mee overtocht van drie daagjes vanuit Suriname. Raar maar waar, The Grenadines leveren een beetje wonderlijk gevoel op bij me. Ik focus persoonlijk nogal eens (te vaak) op ‘toekomstig ver weg’ en dat is nu een beetje lastig. We zijn er nu dus. Dit is waar je naar toe zeilt. Hier wil je dus naartoe. Hier moet je zijn. Hier is het.

En het kan niet mooier, beter en handiger voor de zeilreiziger; iedere dag zon, volle maan op zee, 15 tot 20 knoopjes wind, heldere ochtendaanloop met goed zicht op prachtige eilandjes, riffen en palmenstrandjes met simpele shackbarretjes met koud bier waar je in de luwte achter een mooi rif  op spierwit zand ankert. s’Avonds de kreeft met sjampi geheel naar wens door de boatboy aan boord afgeleverd zodat je de green flash happend kunt pakken. Zeewater lekker warm en kristalhelder waardoor je ‘s ochtends snorkelend vissen, schidpadden(!) en koraal goed ziet. Afwisselende middagwandelingen in prachtige natuur, vergezicht op een azuurblauwe zee en andere mooie eilandjes met ruwe dorpjes afgewisseld met villa’s waar heel duidelijk Goldfinger gewoond moet hebben. Gigantische vaak prachtige jachten afgehuurd door pop- en filmsterren zoeven langs de einder. Absoluut de 007 locatie die je ooit als simpele jongen voor ogen had. Het kan hier in alle opzichten werkelijk niet op. We zijn er dus…

Sommige clegazeilers hangen hier al meer dan 10 jaar rond, gaan nooit meer weg. Snap ik!

Zouden wij dat kunnen? Locals roepen dat we met Matsya hier makkelijk kunnen charteren en dus blijven. Hmmm, dat perspectief, zo helder uitgesproken, …….beklemt me dus.

Dan zit je dus ook lang tussen veel, heel veel, catamarans bevolkt door feestvierende geluidsterroristen, ‘bareboats’ gehuurd door Amerikanen & vooral Fransen die niets van ankeren snappen en geheid op je lip terechtkomen, boatboys die zeer scherp op het meest onhandige moment tegen je romp bonken om iets te verkopen, het idee dat je je dingy met nieuwe enduro beter met 7 sloten kunt vastleggen om hem weer terug te vinden en breedsprakige rasta’s met zeén van tijd die werkelijk stuk voor stuk allemaal het idee lijken te hebben dat ze mijn prachtige vrouw ‘easy’ kunnen versieren. Hey man FO!

Dus, heb ik het hier zoals gebruikelijk al weer veel te snel gezien? Weer verder voordat het grote genieten goed is begonnen? Perspectief vóór hier en nu? Kans is aanwezig. Die neiging is er bij mij.

Er was een alternatief: Lastig voor anker tussen aanstromende bomen op een modderige snelstromende rivier in oerwoud. De avontuurlijke dingytocht in stikdonker naar een slechts per boot bereikbare plantage bewoond door een Javaanse enclave, daar voetballen en daarna heel vriendelijk voor een oorversplinterende ‘jamsessie’ uitgenodigd worden. En … de volgende dag in een regenzondvloed wegvarend blijk je op die rivier ook nog door echte modderdolfijnen uitgezwaaid te worden. Avontuurlijker. Leuker!

Zet aan tot nadenken voor het vervolg. Hoe zat dat ook al weer met koude kusten?

Mayreau, Saline Bay april 2017

Matsya    Luxe jachten Tobago Cays    Tobago Cay's Rolf