Category: Onderhoud en Reparaties

Geheimzinnig wierfilterbeest

image9Vanmorgen was het weer zover. Wierfiltercheck. Belangrijk, moet schoon zijn, zorgt ervoor dat we elektriciteit en koeling houden door het zeekoelwater voor koelkast en aggregaat te filteren.

Geen sinecure, degelijke voorbereiding en een uiterst doordachte aanpak voor deze tweedaagse bezigheid is hier essentieel. We moeten met het afwasbakje, een oud lola borsteltje, een verzameling pollepels met verschillende maten, zaklampje, een vork en een speciaal dessertlepeltje met lange steel de motorkamer in afdalen. image8Daar aangeland: kranen dicht (vriezer, koelkast, aggregaat en hoofdkraan), wierfilterdeksel eraf en kijken. Vaak (heel vaak voordat ik dit tweedaaglijks deed) komt daarna de schrik wegens de onverwacht grote hoeveelheid  opgezogen duistere, stinkende modder enge grasjes en bijzondere plasticjes.

Soms opluchting omdat we helder water zien met enkele ‘dingen’ die hopelijk niet gaan bewegen als ik met mijn vingers het filter in moet. Enfin; het moet er allemaal uit, vandaar mijn verzameling bestek, schropsponjes en lola. Aan het werk, grote pollepel, kleine pollepel, dessertlepeltje, vork om helemaal tot onder aan de kraanbol te kunnen komen.

image7image4Daaronderin zitten vaak vast een soort van donkergekleurde lapjes, glibberige klontertjes en halve zeestermosselbeestjes met wriemelpoliepjes. Pak ik dus liever met de vork, kan toch terugbijten zo voelt het aan…. Als alles eruit is komt de borstel met het schuursponsje. Schoon. Hoop ik.

image3Nu ligt alles in het nu volle afwasteiltje en moet dat zonder morsen de motorkamer uit naar boven, door de stuurhut, over de kuip- en dekrand overboord. Iedereen die dit simpel lijkt nodig ik graag uit het eens te proberen op een voor anker liggende Matsya met de golfslag dwarsinkomend…. In ieder geval ik lag als eens achterover op de motorkamervloer met de omgekeerde bak over mij heen. Met alle wriemelbeestjes, half en heel. Bootje, heel fijn!

Na dit proces gaat het filterdeksel er weer op en zetten we alle kranen weer open, check of er water komt. Goed zo of….. het water is hier heel helder. We checken doordat het wierfilterdeksel doorzichtig is, dus, als je met open kraan door het deksel naar beneden kijkt, dan zie je als het goed is een lichtgekleurde vlek. We kijken dan door de open filterkraan in het water onder de boot. Lichte vlek is dus goed.

Eergisteren dus niet. Donker.

image2Niks, nada, noppes, geen lichte vlek. Filter zojuist tot onderaan brandschoon gemaakt. Er moet iets onder de kraaningang van het filter, diep onder de romp, buiten, achter het roostertje van de wierfilteringang zitten. Gare rapen!

FullSizeRenderDaar kom je alleen met een duikbrilletje bij. Gelukkig is het water 28+ graden, dat is geen probleem, maar Matsya’s buik is onder water wel heel groot en donker. En als je dan na veel ademgehap onder die buik zit moet je tussen allerlei rare exotische groeiseltjes aan de romp eerst het ingaande roostertje vinden.

FullSizeRenderDaar moet je dan met je vingertjes in zonder dat je weet wat daar ingekropen is om daar eens lekker te gaan wonen. Kan dus best terugvechten… van dat misschien terugvechtende ding moeten je vingertjes gehakt maken en dat moet daarna hoe dan ook door het roostertje gepeuterd. Zit echt niks anders op.

image1Nou je begrijpt, als ik de restanten van dat onderwatergevecht uiteindelijk in stukjes trots aan Toos laat zien dat ik een verdiend koud biertje van haar krijg. (Het was trouwens een soort van zeester/mossel met beweegpoliepjes die zijn voedsel kreeg uit het nonstop zachtjes langsstromende water van de koelkastpomp. Ideaal voor dergelijk gespuis.) Bootje in de tropen, heel fijn!

Bemanning compleet! Work in progress

Eergisteren is Jos aangekomen, onze vriend die met ons mee gaat varen naar de Kaapverdische eilanden en Suriname. Hij is absoluut een verrijking van de crew: kan geweldig koken, heeft een humor en kijkt met nieuwe ogen naar de omgeving en onze reis. Bovendien kunnen we beiden erg goed met hem opschieten (wat zeker nog vruchten af gaat werpen met de wachtjes).

Bij het aan boord stappen werd onmiddellijk actie ondernomen op het vergelijken van de verschillende zuurdesems. Jos gaf in april zuurdesem aan Rolf, dat bij ons in de tussentijd natuurlijk een geheel eigen leven is gaan leiden. Nu heeft zijn eigen (originele) versie meegesmokkeld in zijn handbagage dus zeer interessant om te bestuderen. Conclusie van de broodmeesters: ruikt anders, ziet er totaal anders uit en proeft hetzelfde! Superluxe om twee bakkers aan boord te hebben!

In de tussentijd komt ons inburgeringsprogramma Las Palmas en het gewenning aan de zuid Europese mentaliteit (mañana) goed van pas omdat we nog steeds wachten op de nieuwe accu’s. Als je hieraan nog niet begonnen bent dan leer je het dus onderweg vanzelf. De context: Vanaf 1 december zijn we de accu’s aan het testen en geprobeerd om die dingen weer tot leven te wekken. Op 14 december zijn ze officieel ter ziele verklaard en hebben we nieuwe besteld. Aanstaande 11 januari worden ze opgestuurd uit Italië… Dan moeten ze nog aankomen, door de douane, geïnstalleerd en getest. Kortom: uitstekende oefening tot geduld en het toepassen van ‘genieten van de weg ernaar toe’. En soms als de volgende boot in een mooi weergat vertrekt even slikken.

Gelukkig hebben we de afgelopen weken bezoek gehad van vrienden, collega’s en klanten (dat loopt bij ons vrolijk door elkaar). Apart hierbij is dat de boot hetzelfde is en de mensen ook alleen de omgeving totaal anders. Bijzondere ervaring.

En: heerlijk de tijd om het eiland te verkennen, vrienden in de haven te helpen, lokale gebruiken te omarmen en te fietsen op racefiets, gaat lekker hard (vooral met de wind mee en naar beneden) 😉

broodmeesters-in-actie     gran-canaria    eiland-verkennen

© 2024 Matsya

Theme by Anders NorénUp ↑

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com