Na de eerste dagen op de rivier: rust, relax, lummelen, toch maar mooi gedaan die oversteek en tegelijkertijd: ga hier voorlopig maar even niet meer weg.

Eerst de statistics: direct van Pasito Blanco 20 mijl de Surinamerivier op, minstens 2600 mijl (logwieltje zit vast) in 18 dagen -waarvan 21 uur op de motor-. Overwegend plat voor het lapje, meest voorkomende wind ENE BF 5/6 -aantal dagen meer-, swell van 2 tot 4/5 meter vaak uit twee richtingen waardoor je in combinatie met ‘melkmeisje’ zeilvoering dus uiteindelijk gek wordt -voor de niet zeilers: denk aan de slinger van een klok waar je drie weken opzit-. Wel leuk: surf van 14,5 knoop (SOG zonder stroming mee!) met 32 ton aluminium.

Onderweg op te lossen: ruimte in voorstagprofiel yankee, yankeefurler liep door rem, complete windmeterset na 4 dagen van de mast gewaaid, televisie uit de muur gerukt, stopcontact kapot gestoten. Halshoeklus grootzeil op mastprofiel door geschavield. Valt mee en we hebben het meeste al weer gerepareerd!

Onderweg meegemaakt: totaal 4 vrachtschepen gezien, waarvan Toos er twee opriep -beetje met andere mannen kletsen- en de volgende antwoorden kreeg: (1) “mevrouw we hebben geen zin in een gesprek” en (2) “mevrouw we zitten in een SAR en zullen onze koers en snelheid niet aanpassen”. Dat laatste betrof een Frans jacht ongeveer 20 mijl achter ons. Het woei toen inderdaad wel wat hard. Verders voor Mauretanie tweemaal een verdachte visser s’nachts die zowel AIS als boordlicht plotsklaps uitschakelden, een vrij nerveus makende combi.

Grootste hulp onderweg: ons eigen onvolprezen weatherwalstation Erik, vanuit de Schermer altijd opgewekt beschikbaar met extra -vaak slecht- weernieuws, wetenswaardigheden en andere raadsels: “die 25+ knopen met bijbehorende swell gaat nog wel een weekje duren” “jullie hebben geluk, je zit in een zeldzame dubbele stroomkrul waar je niet omheen of snel uit kunt varen” “jullie varen nu precies over de U48 die daar met man en muis op de bodem ligt”. Erik top! Je sleepte ons echt door de dipjes.

Belangrijkste momenten en wetenswaardigheden onderweg: (1) De zon komt inderdaad ook na 12 uur duisternis altijd weer op -dit schippertje begon daar regelmatig aan te twijfelen- en (2) De LUNCH! Ik denk niet dat er ooit zo lekker en uitgebreid op de oceaan gegeten is. Altijd minimaal 3 gangen met een goed flesje wijn en tukje na. Jos en Toos maakten er werkelijk een dagelijks feest van. Bijzonder: de eerste gang gaat s ’nachts vrijwillig op het dek voor de pan klaar liggen.
En nu?
Deze rivier opzeilen is na 18 dagen geweldig. Geweldig modderig ook; was voor ons voorouders ook vast belangrijke reden om Suriname met Manhattan te ruilen, je voelt je geweldig thuis! Geweldig inklaren: drie verschillende niet te vinden kantoren gevuld met beambten die grote boeken invullen. Geweldige stad: heel veel leven krioelt kleurrijk. Geweldig: Toos ziet aapjes bij het hardlopen. Zwemmen in de rivier en met al je tenen weer aan boord klauteren is geweldig. Ligplaats op de rivier in tropenstand met geweldige ochtenden en avonden. Kortom: oerwoud voelt heel anders aan dan het Panbos en leidt tot geweldig Livingstoneexploratiegevoel.

We gaan hier voorlopig eens even goed rondkijken!

IMG_6769

IMG_6767

IMG_6736

IMG_6660

Aankomst