Category: Voorbereidingen

“The pond 1”: Vertreksteiger

De wasmachine- en drogerruimte in Point a Pitre is lawaaig. De fransman en ik leggen het eerste contact met vriendelijke knikjes en lachjes. Frans in de herrie, altijd lastig. Buiten stel ik hem de gebruikelijke vraag in mijn fonetische frans: é votre plan? Lundi zegt íe. Het is mij duidelijk dat de man dan zijn oversteek start. Zijn we hier allemaal mee bezig. “Wat is de ideale startdag voor het stuk terug, door de Engelsen over The Pond genoemd?”. Je kan hooguit een week vooruitkijken en we zitten volgens de pilot nog te vroeg in het seizoen. Van de US eastcoast komen deze maand nog stevige depressies onderweg graag roet in je eten gooien. Wil je niet, ook een 60 voeter blijkt dan heel klein.

Sfeer op onze verstreksteiger; aangename spanning voelbaar, veel geloop en onderling gepraat, gesjouw met karretjes ruim gevuld met ongelooflijke hoeveelheden boodschappen en andere voorraden, olieverversen, filters wisselen, bootshops aflopen, locale technische mannetjes lopen af en aan voor de laatste reparaties en last minute bootverbeteringen, in masten hangen andere mannetjes (vaak vrouwen trouwens) verstaging te checken, Duitsers maken s’nachts enorme ruzie, prachtige yogabuurvouw op het dek aan het oefenen, jonge afgetrainde spierbundels van plan solo in een soort opgevoerde Laser de oceaan over te vliegen (ter voorbereiding scherpe analysemakend van yogabuurvrouw) en wij: de schippertjes die voortdurend wolkenpatronen proberen te ontcijferen (niet de yogabuurvrouw natuurlijk).

Dat laatste (de wolkanalyse) is overigens volledig zinloos. Op de steiger zie je echt niet wat er op zee over een week aan de hand is. Denk dat het komt door de Vertrekkerstress die ik ook bij mij zelf ontwaar. Deze oversteek in deze periode kan veel lastiger verlopen dan de ´bos stro´ route heen.
Keuzestress over de alternatieven: (1) over Bermuda zoals de ouden dat deden; altijd prima windje, heel erg ver om, grote kans op extra bermudawachtligdagen om achter een goed frontje aan te kunnen zeilen; (2) direct op de Azoren zoals de profs op de charterboten dat nu doen; veel korter (maar altijd nog lang), meer kans op windstiltes dwars door het Azoren hoog, of als je pech hebt heel veel wind op de kop aan begin en einde. Onder het motto ‘een dag motor is een dag zonder storm’ kiezen we voor 2.

Hij gaat op Lundi dus, moet ik over nadenken. De fransman komt me ervaren over, wil in 1 keer het idioot lange stuk naar La Rochelle op een indrukwekkende 50 voets racer. Daarop zie ik hem dagelijks vlak voor een enorm beeldscherm met weerprogramma’s zitten. Urenlang. Weet vast waaríe het over heeft, dagelijks even met hem aanpappen onder “enocore Lundi? gemompel is vanaf nu het devies. Dat doe ik dus maar trouw, terwijl Jet, Tim en Toos in een huurautootje een bijzondere hoeveelheid boodschappen aanvoeren. Lundi, inderdaad, lijkt gunstig, ook voor ons.
Eerste week niet teveel wind, kunnen we we dus tegenin zeilen. Zo veel mogelijk ‘oost pakken’, proberen onder Cornell’s point (30N/40W) uit te komen om troepweer te vermijden (overigens niet gelukt) en daarna Noord. We maken Samedi en Dimanche alles gereed, zijn er klaar voor! De grabbag zit vol, de panieklijst met rolverdeling hangt naast het luik. We gaan. Lundi dus.

Dimancheavond loop ik nog ff langs mijn favorite Fransman: “Encore Lundi?”. “NONNONNON! nous partons Mardi!” GRRRR…… wat weet hij wat ik niet weet?

Rolf, Point a Pitre, april 2018

 

Prachtig Industrieterrein

We merken dat we de meeste dingen aan de boot op orde hebben gekregen. Met het betere weer ook meer het idee dat we de reis daadwerkelijk gestart zijn, ook al zijn we dan nog in Nederland. We wachten nog op een onderdeel dat uit Frankrijk komt en tot die tijd maken we ons zo nuttig mogelijk. Erg blij met de stang die door Martin (MD techniek) gemaakt en geïnstalleerd is om de bimini aan vast te zetten. Wordt nog een spannend project om te bimini te naaien maar met Maarten een ontwerp gemaakt dus een leuk vooruitzicht. Op de foto goed te zien, net als de stoomtrein die hier dagelijks langsrijdt. Daarnaast zijn Paul en Bram (A+ Rigging) geweldig om bij aan de kade te liggen: we krijgen veel gedaan en ze denken ontzettend goed mee. Voor een indruk van het prachtige industrieterrein dus ook een foto (de naam Zeldenrust komt doordat hier in de middeleeuwen de lijken werden opgeborgen).

We krijgen veel berichtjes (variërend van ‘rot eens op’ 🙂 tot ‘wanneer gaan jullie echt weg’) die gericht zijn op onze volgende bestemming. En we weten daadwerkelijk niet wanneer dat is en dat is ook oké: onze reis is begonnen!

Biministang met trein                               Prachtig industrie terrein

Wanneer ben je eigenlijk klaar om op wereldreis te gaan?

We hebben de afgelopen dagen in Medemblik veel verbeterd aan de boot: nieuwe boom erop, nieuw koelkastpompje, nieuwe grootzeilval, een systeem voor de bimini (zonnedek) bedacht, plankjes gemaakt voor de kastjes die op de proefvaart open schoten, sterke takels en stropjes gemaakt en de satelliet telefoon gekoppeld aan onze toughbook laptop. Maarten (die al over de Atlantische oceaan gevaren is) heeft hard lachend ontzettend veel troep van boord gegooid.

Deze week hadden we Rolfs auto nog dus ik ben af en aan gereden naar de supermarkt. Matsya blijkt een soort monster te zijn met een wonderbaarlijk grote buikinhoud. Enorme hoeveelheden blikken en vacuüm gezogen voorraad is in de banken verdwenen. Knap dus om vol te krijgen maar er kan geen nu geen stroopwafel meer bij. Om terug te komen op de vraag: je bent nooit klaar met een boot. Maar nog een paar dagen opruimen en dan gaan we bij een Oostenwind!

Boom

 

Uitzwaaifeesten achter de rug

Wat hadden we veel zin in de uitzwaaifeesten: omdat we iedereen graag wilden spreken hebben we er vier (!) georganiseerd. Nu alle feesten geweest zijn kunnen we niet anders dan heel dankbaar terugkijken. Rolf en ik zijn nog steeds aangedaan door zoveel lieve mensen en wensen. De opkomst was overweldigend, de sfeer ontspannen, de interesse groot. Het is een intensieve periode want daar waar mensen alleen ons uitzwaaien zwaaien wij iedereen uit. Dat gaat soms ook gepaard met emoties, wetende dat het lang duurt voordat we elkaar weer zien en hopende dat we alles zo aantreffen als we het achterlaten. We zullen onderweg heel veel mensen gaan missen en zijn tegelijkertijd dankbaar dat we zoveel te missen hebben.

 

 

Voorbereidingen in volle gang!

Nog zes weken, dan start de reis. Onwerkelijk, als je bedenkt hoe lang we al bezig zijn met voorbereidingen maar ook.. hoe lang de lijst nog is met de dingen die we willen en moeten doen. Een greep uit de recente cursussen: zeilnaaien in de zeilmakerij van Enkhuizen, Spaans, survival at sea, meteorologie, elektronica en dieselmotoren, ehbo aan boord. Een greep uit datgene wat we nog willen regelen: een bimini, zonnepanelen, de kaarten compleet maken, een goed werkende computer, de papieren van de boot vertalen, een voorraad medicijnen en proviand, deze website (die ‘as we speak’ nog gebouwd wordt) en natuurlijk een goed uitzwaaifeest..! Nu dus hoog tijd om ons voor te bereiden op de echte eindsprint!

 

 

© 2024 Matsya

Theme by Anders NorénUp ↑

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com