Category: Waterland

Tegenstellingen

Morgen of overmorgen is het zover. We vertrekken hier. Bijna twee maanden op de rivier; prachtig plekje, vrienden gemaakt. We gaan het missen. Brulapen die je wakker maken, de altijd prachtige ochtenden in de natuur, de fiets die collega zeiler Henk achterliet, Richi’s auto’s met gebruiksaanwijzing, de 35+ C waardoor je gilt om de middagplensbui die zweet in 1 seconde wegspoelt, de avontuurlijke dingytochten in modderige kreekjes waar je met de BBmotor over complete bomen (kroks?) moet raggen, vissen die gewoon het bootje in springen, de nachtelijke ‘katteogen’ van slangen en kaaimannen als je met de zaklamp schijnt, het gevoel van ‘waar zit de piranha’ als je toch zwemt omdat het gewoon te heet is (en niet regent), idyllische dorpjes met opgewekte belangstellende lieve ‘no spang’ mensen, de grote markt met dikke dames en heren, het lekkere eten (leidt in combi met Parbo tot 0,5 kilo per week aanwas), de bejaarde bosgids die ons met stickie lachend door het oerwoud langs vogelspin loodst, het creatief autorijden om te voorkomen dat (Richi’s-) auto in de gaten in de weg verdwijnt, het buiten bancair gewisselde geldbundels in plastic zakken vervoeren voor de nieuwe BB motor, de prachtig verlokkende lach van de verkoopster die je vertelt dat je vast te veel ‘geraced’ hebt als je die motor weer wil inleveren als’ie het na 8 uur al niet meer doet….. ben van Suriname gaan houden.

Tegelijkertijd en juist daardoor lastig te combineren: zichtbaar toenemende verarmende verkrottende samenleving waar verassend veel schokkend dure huizen, auto’s en powerboats bestaan. In elkaar zakkende infrastructuur, roestende bedrijven en bedrijfsterreinen, zeeboten die plotsklaps aan rommelige steigertjes op de rivier ‘iets’ aan of afvoeren, goudzoekers die grote stukken oerwoud veranderen in zandduinen en modderplassen, lachwekkend verstikkende ‘bureaucreatie’ om maar iets te doen te hebben, een niet (verwacht nooit) afgemaakt leidersproces, heel veel niet afgemaakte plannen en projecten, veel (terechte) historische aandacht voor slavenverleden maar bijna niet voor recente moordpartijen in de binnenlandse oorlog, gierende inflatie en volgens mensen die hier leven het belangrijkste: de krabbenmentaliteit die samenwerking verandert in tegenwerking. “Ik niet uit de emmer, dan jij ook niet, ik trek je weer terug de emmer in”. Ik vind Surinamers onderling niet zo tolerant als ze zelf zeggen dat ze zijn. Intenties goed, voornemen en  verhaal geweldig, resultaat ……. zal ooit komen als de omstandigheden maar beter waren (zoals je hier hoort).

Grote tegenstellingen dus. Heel blij dat we deze stop maakten en een tijdje bleven. Veel meer begrip voor Nederlandse Surinamers (voor hen lijkt hier integreren nog moeilijker dan voor ons brakka’s).  Ik hoop echt dat we op een volgende trip opnieuw deze rivier op kunnen varen, maar vraag me dat tegelijkertijd ook af met voorbeeld Venezuela om de hoek. Ik wens alle Surinamers heel snel een goede regering voor iedereen.

Paramaribo april 2017

Prachtig Suriname

Na een aantal weken in Suriname hebben we al aardig wat Surinamers gesproken. Waar gaat het dan over? Ze hebben het met veel liefde over hun prachtige land en zijn zich bewust van de rijkdom die ze hier hebben. Plant iets en het komt tot bloei, grondstoffen zoals bauxiet en goud genoeg, indrukwekkende stukken bos (tropisch regenwoud), ongelofelijk veel dieren en voldoende water. Daarbij blijft Suriname gespaard van orkanen, vulkaanuitbarstingen of aardbevingen waar andere landen in deze regio wel mee te kampen hebben.

Toch gaat het economisch slecht. Vorig jaar nog stond 1 euro gelijk aan 5,6 Surinaamse dollar, nu is dat 8,1 dollar: een inflatie van 30%. De prijzen voor eten, benzine en telefoons lopen steeds verder op maar de inkomens stijgen niet mee. Auto’s worden hier afgerekend in Amerikaanse dollars en de maandelijkse huur van huizen in euro’s. Dagelijks hoor je van mensen hoe moeilijk het is om de eindjes aan elkaar te knopen. Dat is lastig om te zien want ook wij weten niet hoe dit op korte termijn kan veranderen.

En wat hebben we gedaan? In ieder geval ontzettend genoten van de natuur! Van stroomversnellingen tot watervallen, van strand tot moeras, van regenwoud tot bergen, van plantages tot Paramaribo. Heel wat uren vanuit een korjaal kunnen turen want vanwege de ondieptes in de rivieren zijn deze plekken zijn haast alleen maar te bezoeken op deze manier.

We hebben uiteenlopend mensen ontmoet: reisgenoten op onze trips, studenten die hier stage lopen, zeilers die hier vertoeven en natuurlijk veel locale Surinamers. Ik heb als psycholoog drie dagen bij stichting RUMAS gewerkt om hen te helpen bij selectiedagen. Heerlijk om met m’n vak bezig te kunnen zijn en op deze manier iets bij te kunnen dragen!

We zullen de tijd in Suriname afsluiten door een deel de Commewijne rivier op te varen. Daarna gaan we rechtsaf de oceaan op om naar de Caribbean te gaan. Zullen het hier zeker gaan missen: de relaxedheid, de mogelijkheid om in onze eigen taal gesprekken te voeren, de rivieren en het geweldige eten. Daarnaast zullen we Peter en Anne voorlopig missen want zoals dat met zeilers gaat hebben die de komende maanden een ander plan.

Aan Suriname: dank voor hoe jullie ons welkom hebben doen voelen en de ervaringen die we hier mochten opdoen!

 

Weer op de website!

In Suriname hebben we wat hik-ups gehad om op de website te kunnen. We hebben echter niet stilgezeten en hebben goed nieuws voor iedereen die onze vlogs wil bekijken.

Ze staan onder: Follow us – YouTube. Als je op het linkje klikt dan kun je ze openen.

 

 

 

Gevoel van aankomst

Na de eerste dagen op de rivier: rust, relax, lummelen, toch maar mooi gedaan die oversteek en tegelijkertijd: ga hier voorlopig maar even niet meer weg.

Eerst de statistics: direct van Pasito Blanco 20 mijl de Surinamerivier op, minstens 2600 mijl (logwieltje zit vast) in 18 dagen -waarvan 21 uur op de motor-. Overwegend plat voor het lapje, meest voorkomende wind ENE BF 5/6 -aantal dagen meer-, swell van 2 tot 4/5 meter vaak uit twee richtingen waardoor je in combinatie met ‘melkmeisje’ zeilvoering dus uiteindelijk gek wordt -voor de niet zeilers: denk aan de slinger van een klok waar je drie weken opzit-. Wel leuk: surf van 14,5 knoop (SOG zonder stroming mee!) met 32 ton aluminium.

Onderweg op te lossen: ruimte in voorstagprofiel yankee, yankeefurler liep door rem, complete windmeterset na 4 dagen van de mast gewaaid, televisie uit de muur gerukt, stopcontact kapot gestoten. Halshoeklus grootzeil op mastprofiel door geschavield. Valt mee en we hebben het meeste al weer gerepareerd!

Onderweg meegemaakt: totaal 4 vrachtschepen gezien, waarvan Toos er twee opriep -beetje met andere mannen kletsen- en de volgende antwoorden kreeg: (1) “mevrouw we hebben geen zin in een gesprek” en (2) “mevrouw we zitten in een SAR en zullen onze koers en snelheid niet aanpassen”. Dat laatste betrof een Frans jacht ongeveer 20 mijl achter ons. Het woei toen inderdaad wel wat hard. Verders voor Mauretanie tweemaal een verdachte visser s’nachts die zowel AIS als boordlicht plotsklaps uitschakelden, een vrij nerveus makende combi.

Grootste hulp onderweg: ons eigen onvolprezen weatherwalstation Erik, vanuit de Schermer altijd opgewekt beschikbaar met extra -vaak slecht- weernieuws, wetenswaardigheden en andere raadsels: “die 25+ knopen met bijbehorende swell gaat nog wel een weekje duren” “jullie hebben geluk, je zit in een zeldzame dubbele stroomkrul waar je niet omheen of snel uit kunt varen” “jullie varen nu precies over de U48 die daar met man en muis op de bodem ligt”. Erik top! Je sleepte ons echt door de dipjes.

Belangrijkste momenten en wetenswaardigheden onderweg: (1) De zon komt inderdaad ook na 12 uur duisternis altijd weer op -dit schippertje begon daar regelmatig aan te twijfelen- en (2) De LUNCH! Ik denk niet dat er ooit zo lekker en uitgebreid op de oceaan gegeten is. Altijd minimaal 3 gangen met een goed flesje wijn en tukje na. Jos en Toos maakten er werkelijk een dagelijks feest van. Bijzonder: de eerste gang gaat s ’nachts vrijwillig op het dek voor de pan klaar liggen.
En nu?
Deze rivier opzeilen is na 18 dagen geweldig. Geweldig modderig ook; was voor ons voorouders ook vast belangrijke reden om Suriname met Manhattan te ruilen, je voelt je geweldig thuis! Geweldig inklaren: drie verschillende niet te vinden kantoren gevuld met beambten die grote boeken invullen. Geweldige stad: heel veel leven krioelt kleurrijk. Geweldig: Toos ziet aapjes bij het hardlopen. Zwemmen in de rivier en met al je tenen weer aan boord klauteren is geweldig. Ligplaats op de rivier in tropenstand met geweldige ochtenden en avonden. Kortom: oerwoud voelt heel anders aan dan het Panbos en leidt tot geweldig Livingstoneexploratiegevoel.

We gaan hier voorlopig eens even goed rondkijken!

IMG_6769

IMG_6767

IMG_6736

IMG_6660

Aankomst

© 2024 Matsya

Theme by Anders NorénUp ↑

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com