Met prachtig zeilweer naar Ría de Arousa gevaren: windkracht 5/6, veel zon, weinig golven: zoals zeilen bedoeld is! We zigzaggen tussen de viskwekerijen door en vinden een mooi plekje langs een van de vele strandjes die deze Ria rijk is.
Zowel Rolf als ik hebben wat ‘last’ van de hoeveelheid tijd die we hebben. Het maakt niet zoveel uit of je iets vandaag of morgen doet. Wanneer is je dag nou goed? Als je iets af hebt? Genoten hebt? Wat voor nuttige bijdrages leveren we nu?
Mijmerend in m’n zitzak op het voordek word ik ineens verrast door Rolf die opspringt, in de dinghy springt, het motortje start en hard tegen Matsya begint aan te varen. Hij roept ‘kijk naar de ketting!’ Ik snap niks van alle opwinding.
Ik zie dat Rolf Matsya draait door er met de bijboot tegen aan te varen. En… volgens mij gaat het best goed met de ketting. Rolf stapt na de volledige draai opgelucht aan boord en legt uit dat we te maken hadden met een zeldzame situatie: de wind draait ineens 180 graden en je vaart daardoor over je anker heen. (Met het risico op ankerketting om de kiel, schroef of het roer bijvoorbeeld).
Dus net als je diep in gedachten verzonken bent is er opeens iets wat je aandacht nodig heeft! Dat maakt het afwisselend en spannend tijdens de nodige filosofische overpeinzingen.
We proosten op langzaam draaiende winden en dat we op avontuur zijn.
