Na een geweldig afscheid in april stuurden we Matsya met grote opluchtende spanning en ‘high fives’ bij IJmuiden linksaf. Het was begonnen! Nu in oktober klein onderzoek naar persoonlijk welbevinden. Hoe ervaar ik dit avontuur tot nu?
Data: Geweldig indrukwekkende momenten die me altijd zullen bijblijven: Helder weer met harde wind in Biskaje: Matsya spuit over de golven naar het zuiden, topzeildagen; Toos die s ’nachts in het stikdonker heel ernstig met grote ogen op schermpjes staat te turen om schepen te ontwijken, -ik heb een topvrouw-; altijd vrolijke dolfijnen -nemen nog net geen warme broodjes mee- die aan komen springen om speciaal ons goeiemorgen te zeggen; prachtige rotskusten en ankerbaaitjes met relaxte strandjes in Galicië, de Algarve en nu Madeira; mooie oude steden om op je gemak door te wandelen; gezellige BBQ’s met een groepende groep nieuwe vrienden -doe je zeilend heel makkelijk op- op het strand. Klinkt als vakantie.
Tegelijkertijd: voortdurend bezig met het oplossen van kleine rampjes en het voorkomen van grote: betrouwbare weer info zoeken -waait altijd harder dan de grib’s aangeven-; lekkende leiding-, powerpack-, schroefas- en andere reparaties; vissers en vislijnen ontwijken; krabbende ankers; mast in -geen hobby van me- voor lampje vervanging; uitzoeken hoe Matsya comfortabel en veilig ‘voor het lapje’ vaart; gejatte papieren en pasjes terugkrijgen; voorkomen dat ons klein dik visje in de haven bij 40+ knopen wind met de complete drijfsteiger en daarmee alle buren aan de haal gaat. Klinkt als vakantie?
Knagend (1) -vooral op prachtige dagen- kan ik nog niet goed overweg met het idee dat vooral de ‘upside’, genieten van natuur en situatie, voor ons heel lang kan duren. Kern: als het belangrijkste wat je te doen hebt neerkomt op zorgen dat je (weer) een fijne dag hebt, dan is dat voor mij blijkbaar ook nog niet genoeg……
Knagend (2) als je zoals ik -en Toos- jarenlang met een prettige heel uitgebreide en diverse groep vrienden en bijna vrienden ‘op de linkerbaan’ samenwerkt dan mis je dat. Sluipend na een paar maanden realiseer je je dat jouw leven anders is geworden. Mis ik mijn werk?
Knagend (3) Tim, Tom, Cis en Sas. Lijkt me wel helder.
Mijn gevoel nu: door, maar eindig. Carieb en zeker Suriname lokken sterk: met de boot het oerwoud in. Gaan we komen. Daarna? We zullen het zien. Dit avontuur is geen vakantie.
